آنها طرفدار چه کسي هستند؟
تحليل اکونوميست از پيچيدگي سياست ايران در عراق - یکشنبه 22 اردیبهشت 1387 [2008.05.11]
هوشيار زيباري درمدت پنج سالي که وزير خارجه عراق است، گاه به گاه نسبت به دورنماي تبديل کشور ويران شده اش به محل زورآزمايي آمريکايي ها و دشمنان منطقه اي اش- ايران و سوريه- هشدار داده است. آقاي زيباري به عنوان يک کرد خوش برخورد و کسي که توانسته شغلش را طولاني تر از هر وزير ديگري پس از سقوط صدام حفظ کند، خطاب به اين کشورها مي گويد دعواهايتان را درجاي ديگري دنبال کنيد.
جنگ هفته هاي اخير ميان نيروهاي مشترک آمريکا و عراق برعليه اتحاد ستيزه جويان شيعه و "گروه هاي تبهکار"،که به زعم دولت با ايران در ارتباط هستند، شدت يافته است. اين نبردها ابتدا در بصره، مهم ترين بندر جنوب، و اکنون در بخش شيعه نشين بغداد در جريان است.
از آن زمان تا کنون، اوضاع بصره آرام تر شده است. اما جنگ در کوچه هاي دورافتاده شهرک صدر که محل زندگي 2 ميليون شيعه و طرفداران روحاني ساده لوح- مقتدي صدر- و ارتش المهدي اوست، ادامه دارد. مقامات بهداشتي عراق اعلام مي کنند از زمان آغاز درگيري ها در اواخر مارس تا کنون، هزار نفر جان خود را از دست داده اند. ستيزه جويان طرفدار صدر هم در مقابل، با شليک راکت و خمپاره به وارد آوردن خسارت به منطقه سبز بغداد دست زده اند که يک منطقه محافظت شده درکرانه غربي رود دجله و محل استقرار دولت عراق و سفارتخانه هاي آمريکا و انگلستان است.
نوري المالکي، نخست وزير عراق که خود يک شيعه است، بارها تاکيد کرده که عمليات نظامي که تحت حمايت نيروهاي آمريکايي و انگليسي و به دستور او در ماه مارس آغاز شده، بر عليه هيچ حزبي جهت گيري نشده است. او گفت اين تلاشي براي اعمال قانون بوده است. دولت عراق زمينه چيني گسترده اي براي انتخابات پاييز کرده است و به گفته آقاي مالکي، مايل به خلع سلاح جنگجويان تا پيش از برگزاري انتخابات است.
آقاي مالکي در گذشته اي نه چندان دور براي حمله سخت به اين گروه هاي مسلح، ضعيف و فرقه گرا محسوب مي شد و توانست پشتيباني اندکي از اغلب احزاب سياسي شامل کردها، سني ها و شيعيان بدست آورد. در همين حال، طرفداران صدر با به راه انداختن جار و جنجال، در ميان طرفداران آقاي مالکي رعب و وحشت ايجاد نموده و گفتند جنگ فرسايشي ممکن است پاي آمريکا و ايران را بيش از پيش به منازعات باز کند. اين چيزي بود که اکثر عراقي ها و از جمله آقاي زيباري مايل به اتفاق افتادنش نبودند. همزمان با شدت يافتن حملات لفظي ميان ايران و آمريکا، دو پشتيبان بين المللي اصلي آقاي مالکي، نخست وزير و دولت دچار سرگرداني شدند.
يک ديپلمات اروپايي مي گويد در واقع ممکن است يک "طوفان سهمگين" از جنگ قدرت هاي خارجي در اين کشور، که خود محروم از موازنه سياسي است، وزيدن بگيرد و آن را بيش از پيش ويران سازد. او گفت: "عراق وسط معرکه گير افتاده و تنش ها بر اين کشور اثر فوري و مستقيم مي گذارند".
از اين ها گذشته، نيروهاي عراقي و آمريکايي تلاش کرده اند ميان واحدهاي اصلي ارتش المهدي متعلق به صدر و آنچه فرماندهان آمريکايي به عنوان "گروه هاي ويژه" مي نامند، تفاوت قائل شوند. اين گروه ها تحت حمايت مالي و آموزشي ايران هستند و عليرغم درخواست آتش بس از سوي صدر، همچنان به جنگ ادامه داده اند.
دولت ايران اتهامات عليه خود را به شدت رد مي کند و مي گويد تا زمان توقف کشتار مردم بيگناه در شهرک صدر توسط نيروهاي آمريکايي، از شرکت در دور بعدي گفتگوها با مقامات آمريکا درباره امنيت عراق خودداري خواهد کرد. حيدر العامري، يکي از چهره هاي برجسته مجلس اعلاي اسلامي عراق، در هفته جاري با اشاره به اينکه شوهد اندکي از دخالت مستقيم ايران در عراق وجود دارد، به ناديده انگاشتن مواضع المالکي پرداخت.
ضمناً ايران مدت هاست که مي گويد اين حضور نيروهاي آمريکايي در عراق است که باعث بروز ناامني براي هر دو کشور در منطقه شده است. با همه اين اوصاف، دولت تهران به پشتيباني از عمليات نظامي مشترک آقاي مالکي با نيروهاي آمريکايي در اعمال خواست او به ستيزه جويان شيعه پرداخته است که خود مسبب اصلي ادامه درگيري ها در شهرک صدر است.
آيا ايران به مخالف آقاي صدر تبديل شده است؟ يا اينکه مراکز مختلف در ايران داراي خط مشي هاي متفاوت هستند؟ منابع اطلاعاتي عراق مي گويند ايران در ابتدا اميدوار بود آقاي صدر را که بيشتر اوقات سال گذشته را در ايران به سر برد، به گماشته خود تبديل کند و از او يک نسخه عراقي نظير آقاي نصرالله براي حزب الله لبنان بسازد. نصرالله داراي روابط خويشاوندي با صدر است و هم اکنون براي خود در منطقه وجه بانفوذي دست و پا کرده است.
معذالک، اغلب سربازان طرفدار صدر خوي وطن دوستي دارند و دربرابر قرار گرفتن زير سيطره ايران، قوياً به مخالفت خواهند پرداخت. براي مثال، يکي از اعضاي مجلس و طرفدار برجسته صدر- حسن الرباعي- در اعتراض به جنگ در شهرک صدر، سمت خود را ترک کرد. او انگشت محکوميت خود را هم به سوي ايراني ها و هم آمريکايي ها گرفت.
منبع: اکونوميست – 8 مه
تحليل اکونوميست از پيچيدگي سياست ايران در عراق - یکشنبه 22 اردیبهشت 1387 [2008.05.11]
هوشيار زيباري درمدت پنج سالي که وزير خارجه عراق است، گاه به گاه نسبت به دورنماي تبديل کشور ويران شده اش به محل زورآزمايي آمريکايي ها و دشمنان منطقه اي اش- ايران و سوريه- هشدار داده است. آقاي زيباري به عنوان يک کرد خوش برخورد و کسي که توانسته شغلش را طولاني تر از هر وزير ديگري پس از سقوط صدام حفظ کند، خطاب به اين کشورها مي گويد دعواهايتان را درجاي ديگري دنبال کنيد.
جنگ هفته هاي اخير ميان نيروهاي مشترک آمريکا و عراق برعليه اتحاد ستيزه جويان شيعه و "گروه هاي تبهکار"،که به زعم دولت با ايران در ارتباط هستند، شدت يافته است. اين نبردها ابتدا در بصره، مهم ترين بندر جنوب، و اکنون در بخش شيعه نشين بغداد در جريان است.
از آن زمان تا کنون، اوضاع بصره آرام تر شده است. اما جنگ در کوچه هاي دورافتاده شهرک صدر که محل زندگي 2 ميليون شيعه و طرفداران روحاني ساده لوح- مقتدي صدر- و ارتش المهدي اوست، ادامه دارد. مقامات بهداشتي عراق اعلام مي کنند از زمان آغاز درگيري ها در اواخر مارس تا کنون، هزار نفر جان خود را از دست داده اند. ستيزه جويان طرفدار صدر هم در مقابل، با شليک راکت و خمپاره به وارد آوردن خسارت به منطقه سبز بغداد دست زده اند که يک منطقه محافظت شده درکرانه غربي رود دجله و محل استقرار دولت عراق و سفارتخانه هاي آمريکا و انگلستان است.
نوري المالکي، نخست وزير عراق که خود يک شيعه است، بارها تاکيد کرده که عمليات نظامي که تحت حمايت نيروهاي آمريکايي و انگليسي و به دستور او در ماه مارس آغاز شده، بر عليه هيچ حزبي جهت گيري نشده است. او گفت اين تلاشي براي اعمال قانون بوده است. دولت عراق زمينه چيني گسترده اي براي انتخابات پاييز کرده است و به گفته آقاي مالکي، مايل به خلع سلاح جنگجويان تا پيش از برگزاري انتخابات است.
آقاي مالکي در گذشته اي نه چندان دور براي حمله سخت به اين گروه هاي مسلح، ضعيف و فرقه گرا محسوب مي شد و توانست پشتيباني اندکي از اغلب احزاب سياسي شامل کردها، سني ها و شيعيان بدست آورد. در همين حال، طرفداران صدر با به راه انداختن جار و جنجال، در ميان طرفداران آقاي مالکي رعب و وحشت ايجاد نموده و گفتند جنگ فرسايشي ممکن است پاي آمريکا و ايران را بيش از پيش به منازعات باز کند. اين چيزي بود که اکثر عراقي ها و از جمله آقاي زيباري مايل به اتفاق افتادنش نبودند. همزمان با شدت يافتن حملات لفظي ميان ايران و آمريکا، دو پشتيبان بين المللي اصلي آقاي مالکي، نخست وزير و دولت دچار سرگرداني شدند.
يک ديپلمات اروپايي مي گويد در واقع ممکن است يک "طوفان سهمگين" از جنگ قدرت هاي خارجي در اين کشور، که خود محروم از موازنه سياسي است، وزيدن بگيرد و آن را بيش از پيش ويران سازد. او گفت: "عراق وسط معرکه گير افتاده و تنش ها بر اين کشور اثر فوري و مستقيم مي گذارند".
از اين ها گذشته، نيروهاي عراقي و آمريکايي تلاش کرده اند ميان واحدهاي اصلي ارتش المهدي متعلق به صدر و آنچه فرماندهان آمريکايي به عنوان "گروه هاي ويژه" مي نامند، تفاوت قائل شوند. اين گروه ها تحت حمايت مالي و آموزشي ايران هستند و عليرغم درخواست آتش بس از سوي صدر، همچنان به جنگ ادامه داده اند.
دولت ايران اتهامات عليه خود را به شدت رد مي کند و مي گويد تا زمان توقف کشتار مردم بيگناه در شهرک صدر توسط نيروهاي آمريکايي، از شرکت در دور بعدي گفتگوها با مقامات آمريکا درباره امنيت عراق خودداري خواهد کرد. حيدر العامري، يکي از چهره هاي برجسته مجلس اعلاي اسلامي عراق، در هفته جاري با اشاره به اينکه شوهد اندکي از دخالت مستقيم ايران در عراق وجود دارد، به ناديده انگاشتن مواضع المالکي پرداخت.
ضمناً ايران مدت هاست که مي گويد اين حضور نيروهاي آمريکايي در عراق است که باعث بروز ناامني براي هر دو کشور در منطقه شده است. با همه اين اوصاف، دولت تهران به پشتيباني از عمليات نظامي مشترک آقاي مالکي با نيروهاي آمريکايي در اعمال خواست او به ستيزه جويان شيعه پرداخته است که خود مسبب اصلي ادامه درگيري ها در شهرک صدر است.
آيا ايران به مخالف آقاي صدر تبديل شده است؟ يا اينکه مراکز مختلف در ايران داراي خط مشي هاي متفاوت هستند؟ منابع اطلاعاتي عراق مي گويند ايران در ابتدا اميدوار بود آقاي صدر را که بيشتر اوقات سال گذشته را در ايران به سر برد، به گماشته خود تبديل کند و از او يک نسخه عراقي نظير آقاي نصرالله براي حزب الله لبنان بسازد. نصرالله داراي روابط خويشاوندي با صدر است و هم اکنون براي خود در منطقه وجه بانفوذي دست و پا کرده است.
معذالک، اغلب سربازان طرفدار صدر خوي وطن دوستي دارند و دربرابر قرار گرفتن زير سيطره ايران، قوياً به مخالفت خواهند پرداخت. براي مثال، يکي از اعضاي مجلس و طرفدار برجسته صدر- حسن الرباعي- در اعتراض به جنگ در شهرک صدر، سمت خود را ترک کرد. او انگشت محکوميت خود را هم به سوي ايراني ها و هم آمريکايي ها گرفت.
منبع: اکونوميست – 8 مه
No comments:
Post a Comment