وبلاگ ها و آستانه تحمل دولت ايران
نگاه نيويرک تايمز به نتايج يک مطالعه جديد - چهارشنبه 21 فروردین 1387 [2008.04.09]
نيل مک فارکوار
کافي است سري به وبلاگ هاي ايراني بزنيد تا شاهد همه جور انتقادات محکم و غافلگيرکننده عليه دولت جمهوري اسلامي، هم از سوي اصلاح طلبان رقيب و هم محافظه کاران حامي آن باشيد.
يک وبلاگ نويس محافظه کار از فشار تورم بر طبقه متوسط جامعه نوشته، و مي گويد اين وضع دختران را مجبور به تن فروشي مي کند تا کمک حال خانواده شان باشند. برخي ديگر هم که خود را طرفداران محمود احمدي نژاد معرفي مي کنند، دولت را به خاطر وضع نابسامان اقتصادي و چيزي که آنها بازداشت هاي خودسرانه مي نامند، محکوم مي کنند. گروه ديگر هم از نادرست بودن آمارهاي دولت سخن مي گويند.
اينکه کدام وبلاگ فيلتر خواهد شد نيز قابل پيش بيني نيست. حتي بعضي از عنوان هاي مذهبي هم بسته شده اند. دولت وب سايتي را مسدود کرده که وبلاگ نويس آن، به ترويج رسوم شيعه در ازدواج موقت پرداخته است، چيزي که از نظر قانوني به عنوان راه حلي براي خلاصي جوانان از فشارهاي جنسي بدون زير پا گذاشتن قوانين در نظر گرفته شده است.
در مجموع، مطالعه اي که توسط مرکز اينترنت و جامعه برکمن در دانشکده حقوق هاروارد صورت گرفته، نشان مي دهد که وبلاگ هاي ايراني، بازتابي از کيفيت نامعقول، بي ثبات و اغلب رعب انگيز زندگي در جمهوري اسلامي است. قوانين مربوط به چيزهاي مجاز، با عدم صراحت درميزان سخت گيري ها گره خورده است، به همين دليل مردم در حال محک زدن محدوديت ها هستند.
نظير زناني که روسري هايشان را متر مي کنند تا بفمهندند چقدر از موهايشان را مي توانند نشان دهند، يا مردمي که ممنوعيت شرب الکل را با نوشيدن در خانه به استهزاء مي گيرند؛ به نظر مي رسد وبلاگ نويس ها هم در حال محک زدن مي باشند که ببينند تا کجا مي توان پيش رفت. مثل بقيه قانون شکن ها در ايران، برخي هم بهاي آن را مي پردازند.
به گفته ناظران حقوق بشر، 21 وبلاگ نويس يا افرادي که در وب سايت هاي خبري اينترنت و منتقد دولت مشغول به کار بودند، در سال 2004 دستگير شده و برخي از آنها تحت شکنجه قرار گرفته اند. از آن زمان به بعد، بازداشت هاي موقت به دوره هاي حبس در زندان ختم شده است.
مطالعه هاروارد توسط مرکز برکمن در سال گذشته و به پشتيباني مالي وزارت خارجه آمريکا و به عنوان بخشي از طرحي بزرگتر و طولاني مدت تر، براي بررسي اثر ابزار ارتباطي جديد بر دموکراسي و برقراري دمکراسي در چندين کشور به اجرا درآمده است. اين تحقيق در روز يکشنبه به انتشار اطلاعاتي از اينکه چه نوع وبلاگ هايي در ايران به روز مي شود پرداخت.
نتيجه کلي تحقيقات اين بود که "عليرغم تعقيب و آزارهاي دوره اي"، بسياري از ايرانيان مي توانند از وبلاگ براي بيان "نقطه نظرات انتقادي خود به ايدئولوژي حاکم بر جمهوري اسلامي" استفاده کنند.
براي مثال، اين مطالعه دريافت که کمتر از يک چهارم وبلاگهايي که براي ايجاد تغيير تلاش مي کنند، شامل آنهايي که توسط افراد خارج از کشور نوشته مي شوند، مسدود شده اند. ضمناً، محافظه کاران طيف هاي مختلف، حضور فعالي در مناظره با رييس جمهور دارند.
آقاي کلي- مدير پروژه برکمن- که اين مطالعه را به همراه بروس اتلينگ منتشر کرده است، مي گويد: "ما نمي دانيم آيا دولت آنقدر که ما فکر کرده ايم، تلاشي نمي کند يا اينکه قادر نيست که وبلاگ ها را مسدود کند. آنها ممکن است اجازه بدهند تا حد خاصي شفافيت آنلاين برقرار باشد زيرا ظاهراً باعث صحه گذاشتن بر مشروعيت و حقانيت سيستم خواهد شد."
به نظر مي رسد دولت ايران وب سايت هايي که بايد مسدودکند را دست چين مي کند، اما تحقيق کنندگان خاطر نشان کرده اند که سياست فيلترينگ و تکنيک هاي به کار رفته در آن ناشناخته باقي مانده است.
آقاي کلي بدون اشاره به اتهاماتي که ايرانيان در تبعيد به دولت وارد مي کنند مبني بر اين که به وبلاگ نويس ها پول پرداخته اند و آنها را سازمان دهي مي کند تا به حمايت از جناح خود بپردازند، گفت" احساس ما اين است که دولت ايران وبلاگ ها را در مجموع چيز بدي نمي داند. کاري که آنها مي کنند اين است که صداهاي جوان مذهبي تر را تشويق مي کنند تا هر چه بيشتر، ميخ محافظه کاران را در فضاي اينترنت بکوبند."
وبلاگ هايي که مسدود شده اند به موضوعات متنوعي از شعر عاشقانه گرفته تا رمزگشايي کامپيوتري پرداخته بودند. وبلاگ يک زن ايراني که درباره لذت کارکردن در يک محيط آرام و تفکيک نشده با مردان و نيز وبلاگي که در آن اشعار با کلمات بي پروا نوشته بود، بسته شده بودند.
مهرانگيز کار، يک ايراني ناراضي در بوستون، که به مسائل ايران آگاه است گفت در درازمدت اين وبلاگ ها ميزان معيني از تغييرات را به دنبال خواهند آورد.
خانم کار گفت وبلاگ نويس ها اجازه ندارند خود سيستم اسلامي را به چالش بکشند، اما آنها نسبت به نويسندگان روزنامه ها و ساير وسايل ارتباط جمعي، دست بازتري دارند.
او گفت: "وبلاگ ها بسيار موثر هستند. آنها گفتگو خلق مي کنند. نه فقط درباره انتخابات و دموکراسي، بلکه درباره سينما، تئاتر، هنر و ادبيات. اين حوزه ها براي دگرگوني جامعه بسيار مهم هستند."
منبع: نيويرک تايمز – 6 آوريل
نگاه نيويرک تايمز به نتايج يک مطالعه جديد - چهارشنبه 21 فروردین 1387 [2008.04.09]
نيل مک فارکوار
کافي است سري به وبلاگ هاي ايراني بزنيد تا شاهد همه جور انتقادات محکم و غافلگيرکننده عليه دولت جمهوري اسلامي، هم از سوي اصلاح طلبان رقيب و هم محافظه کاران حامي آن باشيد.
يک وبلاگ نويس محافظه کار از فشار تورم بر طبقه متوسط جامعه نوشته، و مي گويد اين وضع دختران را مجبور به تن فروشي مي کند تا کمک حال خانواده شان باشند. برخي ديگر هم که خود را طرفداران محمود احمدي نژاد معرفي مي کنند، دولت را به خاطر وضع نابسامان اقتصادي و چيزي که آنها بازداشت هاي خودسرانه مي نامند، محکوم مي کنند. گروه ديگر هم از نادرست بودن آمارهاي دولت سخن مي گويند.
اينکه کدام وبلاگ فيلتر خواهد شد نيز قابل پيش بيني نيست. حتي بعضي از عنوان هاي مذهبي هم بسته شده اند. دولت وب سايتي را مسدود کرده که وبلاگ نويس آن، به ترويج رسوم شيعه در ازدواج موقت پرداخته است، چيزي که از نظر قانوني به عنوان راه حلي براي خلاصي جوانان از فشارهاي جنسي بدون زير پا گذاشتن قوانين در نظر گرفته شده است.
در مجموع، مطالعه اي که توسط مرکز اينترنت و جامعه برکمن در دانشکده حقوق هاروارد صورت گرفته، نشان مي دهد که وبلاگ هاي ايراني، بازتابي از کيفيت نامعقول، بي ثبات و اغلب رعب انگيز زندگي در جمهوري اسلامي است. قوانين مربوط به چيزهاي مجاز، با عدم صراحت درميزان سخت گيري ها گره خورده است، به همين دليل مردم در حال محک زدن محدوديت ها هستند.
نظير زناني که روسري هايشان را متر مي کنند تا بفمهندند چقدر از موهايشان را مي توانند نشان دهند، يا مردمي که ممنوعيت شرب الکل را با نوشيدن در خانه به استهزاء مي گيرند؛ به نظر مي رسد وبلاگ نويس ها هم در حال محک زدن مي باشند که ببينند تا کجا مي توان پيش رفت. مثل بقيه قانون شکن ها در ايران، برخي هم بهاي آن را مي پردازند.
به گفته ناظران حقوق بشر، 21 وبلاگ نويس يا افرادي که در وب سايت هاي خبري اينترنت و منتقد دولت مشغول به کار بودند، در سال 2004 دستگير شده و برخي از آنها تحت شکنجه قرار گرفته اند. از آن زمان به بعد، بازداشت هاي موقت به دوره هاي حبس در زندان ختم شده است.
مطالعه هاروارد توسط مرکز برکمن در سال گذشته و به پشتيباني مالي وزارت خارجه آمريکا و به عنوان بخشي از طرحي بزرگتر و طولاني مدت تر، براي بررسي اثر ابزار ارتباطي جديد بر دموکراسي و برقراري دمکراسي در چندين کشور به اجرا درآمده است. اين تحقيق در روز يکشنبه به انتشار اطلاعاتي از اينکه چه نوع وبلاگ هايي در ايران به روز مي شود پرداخت.
نتيجه کلي تحقيقات اين بود که "عليرغم تعقيب و آزارهاي دوره اي"، بسياري از ايرانيان مي توانند از وبلاگ براي بيان "نقطه نظرات انتقادي خود به ايدئولوژي حاکم بر جمهوري اسلامي" استفاده کنند.
براي مثال، اين مطالعه دريافت که کمتر از يک چهارم وبلاگهايي که براي ايجاد تغيير تلاش مي کنند، شامل آنهايي که توسط افراد خارج از کشور نوشته مي شوند، مسدود شده اند. ضمناً، محافظه کاران طيف هاي مختلف، حضور فعالي در مناظره با رييس جمهور دارند.
آقاي کلي- مدير پروژه برکمن- که اين مطالعه را به همراه بروس اتلينگ منتشر کرده است، مي گويد: "ما نمي دانيم آيا دولت آنقدر که ما فکر کرده ايم، تلاشي نمي کند يا اينکه قادر نيست که وبلاگ ها را مسدود کند. آنها ممکن است اجازه بدهند تا حد خاصي شفافيت آنلاين برقرار باشد زيرا ظاهراً باعث صحه گذاشتن بر مشروعيت و حقانيت سيستم خواهد شد."
به نظر مي رسد دولت ايران وب سايت هايي که بايد مسدودکند را دست چين مي کند، اما تحقيق کنندگان خاطر نشان کرده اند که سياست فيلترينگ و تکنيک هاي به کار رفته در آن ناشناخته باقي مانده است.
آقاي کلي بدون اشاره به اتهاماتي که ايرانيان در تبعيد به دولت وارد مي کنند مبني بر اين که به وبلاگ نويس ها پول پرداخته اند و آنها را سازمان دهي مي کند تا به حمايت از جناح خود بپردازند، گفت" احساس ما اين است که دولت ايران وبلاگ ها را در مجموع چيز بدي نمي داند. کاري که آنها مي کنند اين است که صداهاي جوان مذهبي تر را تشويق مي کنند تا هر چه بيشتر، ميخ محافظه کاران را در فضاي اينترنت بکوبند."
وبلاگ هايي که مسدود شده اند به موضوعات متنوعي از شعر عاشقانه گرفته تا رمزگشايي کامپيوتري پرداخته بودند. وبلاگ يک زن ايراني که درباره لذت کارکردن در يک محيط آرام و تفکيک نشده با مردان و نيز وبلاگي که در آن اشعار با کلمات بي پروا نوشته بود، بسته شده بودند.
مهرانگيز کار، يک ايراني ناراضي در بوستون، که به مسائل ايران آگاه است گفت در درازمدت اين وبلاگ ها ميزان معيني از تغييرات را به دنبال خواهند آورد.
خانم کار گفت وبلاگ نويس ها اجازه ندارند خود سيستم اسلامي را به چالش بکشند، اما آنها نسبت به نويسندگان روزنامه ها و ساير وسايل ارتباط جمعي، دست بازتري دارند.
او گفت: "وبلاگ ها بسيار موثر هستند. آنها گفتگو خلق مي کنند. نه فقط درباره انتخابات و دموکراسي، بلکه درباره سينما، تئاتر، هنر و ادبيات. اين حوزه ها براي دگرگوني جامعه بسيار مهم هستند."
منبع: نيويرک تايمز – 6 آوريل
No comments:
Post a Comment