فرانس پرس:
آيا ايران در سياره اي ديگري قرار دارد؟
آيا ايران در سياره اي ديگري قرار دارد؟
roozonline
۲ شهریور ۱۳۸۵
به دنبال پاسخ علي لاريجاني، مسؤول مذاکرات پرونده اتمي ايران، مبني بر اينکه جمهوري اسلامي آماده است تا از روز 23 اوت [مطابق با اول شهريور ماه] به طور جدي مذاكرات را آغاز نمايد، ايالات متحده هشدار داد که اين پاسخ به هيچ وجه رضايت بخش نبوده و هر چه سريع تر براي تصويب تحريم هاي اقتصادي عليه ايران در شوراي امنيت اقدام خواهد کرد.
خانم دانا پرينو، معاون مطبوعاتي کاخ سفيد نيز اعلام کرد دولت امريکا يک نسخه از پاسخ ايران را دريافت نموده و آن را بررسي خواهد کرد. وي همچنين اضافه کرد: "به گفته رييس جمهور بوش، دستيابي ايران به سلاح هسته اي در قالب برنامه هاي صلح آميز غني سازي، يک اشتباه بزرگ و جبران ناپذير براي منطقه و جهان خواهد بود."
جان بولتون، سفير امريکا در سازمان ملل نيز اظهار داشت: "زمان بسيار مهم است. مقامات ايراني دو ماه و نيم فرصت داشتند تا پبشنهادهاي کشورهاي بزرگ را بپذيرند. ولي پس از ماهها بازي با کلمات، اکنون مي بايست پاسخ نهايي خود را آماده مي کردند. حال بايد ببينيم آيا به واقع براي رعايت تعهدات بين المللي خود آماده شده اند يا خير."
اکثر ناظران و کارشناسان امر انتظار شنيدن پاسخي مبهم از سوي ايران را داشتند. تريتا پارسي، کارشناس و نويسنده کتابي درخصوص ايران، ايالات متحده و اسراييل مي گويد: "ممکن است مقامات ايراني مذاکراتي را که منجر به تعليق موقت در فعاليت هاي غني سازي شود بپذيرند، ولي اينکه تعليق يک شرط ابتدايي براي انجام مذاکرات باشد را مطمئناً نخواهند پذيرفت."
او همچنين با اشاره به خطرات احتمالي در اعمال تحريم عجولانه و نسنجيده عليه تهران مي افزايد: "حتي اگر پاسخ ايران براي ايالات متحده مأيوس کننده باشد، باز نبايد آن را به مثابه پايان خط مذاکرات به حساب آورد. امريکا درصورت تحريم ايران در سراشيبي لغزنده اي قرار خواهد گرفت که به ناچار آن را به سوي مقابله با ايران هدايت خواهد کرد، زيرا هيچ يک از متحدين امريکا نظر مساعدي روي اعمال تحريم ندارند."
جيمز مارش، استاد مرکز فنآوري ماساچوست، معتقد است شتاب امريکايي ها براي اعمال مجازات و تنبيه عليه تهران مي تواند منجر به شکسته شدن ائتلاف ناپايدار فعلي بين پنج عضو دائمي شوراي امنيت شود. او اضافه مي کند: "اگر به سخنان و نظرات مقامات ايراني توجه کنيد مي بينيد که آنها قصد دارند رابطه بين اروپايي ها و امريکايي ها را برهم زنند. ابراز هرگونه علاقه اي توسط تهران براي ازسرگيري مذاکرات به مثابه يک دليل و مشوق براي چيني ها، روس ها و حتي در برخي حالات براي اروپايي ها خواهد بود تا از مناقشاتي که به بحران هاي سياسي ختم مي شوند دوري کنند که در اين مرحله همان صدور رأي موافق روي تحريم و مجازات است."
ازطرف ديگر فرانسوا ژره، رييس مرکز تحليل هاي استراتژيک در فرانسه، درخصوص روند پبشرفت برنامه هسته اي ايران مي گويد: "اين برنامه در يک سال اخير بسيار کند پيش رفته است. دولت تهران با عملياتي کردن تنها 100 سانتريفوژ مطمئناً از يک برنامه صنعتي [50000 سانتريفوژ] بسيار دور است و با اين وضعيت 5 سال زمان لازم است تا يک بمب ساخته شود. با مستقر کردن مهندسين و ناظرين بين المللي مي توان روند پبشرفت اين برنامه را کنترل نمود."
او همچنين درخصوص اعمال تحريم عليه دولت تهران اظهار داشت: "در ابتدا، کشورهاي بزرگ بايد با يکديگر به توافق برسند. به علاوه، مجازات هاي اقتصادي ممکن و عملي نخواهند بود، زيرا چين و روسيه اين گونه مجازات ها را اجرا نخواهد کرد و اين مسأله صرفاً موجب دوري و فاصله گرفتن هر چه بيشتر قدرت هاي بزرگ از يکديگر خواهد شد."
برنارد هورکاد، يکي از محققين مرکز ملي مطالعات و تحقيقات فرانسه نيز مي گويد: "آنها [مسؤولين ايراني] اکنون دانش لازم براي ساخت يک بمب اتمي را دارند. اگر آنها را به حال خود رها کنيم، دستيابي به بمب و نيروي نظامي اتمي بسيار ساده تر خواهد بود، ولي برعکس اگر ايران را در جوامع بين الملل وارد کنيم، مي توانيم بر کليه رفتار و اقدامات آن نظارت داشته باشيم. اکنون اينگونه به نظر مي رسد که ايران در سياره ديگري قرار دارد. هيچ راهي براي اعمال فشار نيست و تنها راه حل ممکن، به رسميت شناختن ايران به عنوان يک قدرت منطقه اي و دادن مسؤوليت هاي منطقه اي به آن است."
وي در پايان مي افزايد: "اکنون تنها امريکايي ها هستند که مي توانند اين بحران را فيصله دهند. از اين ديدگاه، فرانسه نيز مي تواند به عنوان واسطه اي بين تهران و واشنگتن عمل کند."
منبع: فرانس پرس، 23 اوت 2006
مترجم: علي جواهرفروش
به دنبال پاسخ علي لاريجاني، مسؤول مذاکرات پرونده اتمي ايران، مبني بر اينکه جمهوري اسلامي آماده است تا از روز 23 اوت [مطابق با اول شهريور ماه] به طور جدي مذاكرات را آغاز نمايد، ايالات متحده هشدار داد که اين پاسخ به هيچ وجه رضايت بخش نبوده و هر چه سريع تر براي تصويب تحريم هاي اقتصادي عليه ايران در شوراي امنيت اقدام خواهد کرد.
خانم دانا پرينو، معاون مطبوعاتي کاخ سفيد نيز اعلام کرد دولت امريکا يک نسخه از پاسخ ايران را دريافت نموده و آن را بررسي خواهد کرد. وي همچنين اضافه کرد: "به گفته رييس جمهور بوش، دستيابي ايران به سلاح هسته اي در قالب برنامه هاي صلح آميز غني سازي، يک اشتباه بزرگ و جبران ناپذير براي منطقه و جهان خواهد بود."
جان بولتون، سفير امريکا در سازمان ملل نيز اظهار داشت: "زمان بسيار مهم است. مقامات ايراني دو ماه و نيم فرصت داشتند تا پبشنهادهاي کشورهاي بزرگ را بپذيرند. ولي پس از ماهها بازي با کلمات، اکنون مي بايست پاسخ نهايي خود را آماده مي کردند. حال بايد ببينيم آيا به واقع براي رعايت تعهدات بين المللي خود آماده شده اند يا خير."
اکثر ناظران و کارشناسان امر انتظار شنيدن پاسخي مبهم از سوي ايران را داشتند. تريتا پارسي، کارشناس و نويسنده کتابي درخصوص ايران، ايالات متحده و اسراييل مي گويد: "ممکن است مقامات ايراني مذاکراتي را که منجر به تعليق موقت در فعاليت هاي غني سازي شود بپذيرند، ولي اينکه تعليق يک شرط ابتدايي براي انجام مذاکرات باشد را مطمئناً نخواهند پذيرفت."
او همچنين با اشاره به خطرات احتمالي در اعمال تحريم عجولانه و نسنجيده عليه تهران مي افزايد: "حتي اگر پاسخ ايران براي ايالات متحده مأيوس کننده باشد، باز نبايد آن را به مثابه پايان خط مذاکرات به حساب آورد. امريکا درصورت تحريم ايران در سراشيبي لغزنده اي قرار خواهد گرفت که به ناچار آن را به سوي مقابله با ايران هدايت خواهد کرد، زيرا هيچ يک از متحدين امريکا نظر مساعدي روي اعمال تحريم ندارند."
جيمز مارش، استاد مرکز فنآوري ماساچوست، معتقد است شتاب امريکايي ها براي اعمال مجازات و تنبيه عليه تهران مي تواند منجر به شکسته شدن ائتلاف ناپايدار فعلي بين پنج عضو دائمي شوراي امنيت شود. او اضافه مي کند: "اگر به سخنان و نظرات مقامات ايراني توجه کنيد مي بينيد که آنها قصد دارند رابطه بين اروپايي ها و امريکايي ها را برهم زنند. ابراز هرگونه علاقه اي توسط تهران براي ازسرگيري مذاکرات به مثابه يک دليل و مشوق براي چيني ها، روس ها و حتي در برخي حالات براي اروپايي ها خواهد بود تا از مناقشاتي که به بحران هاي سياسي ختم مي شوند دوري کنند که در اين مرحله همان صدور رأي موافق روي تحريم و مجازات است."
ازطرف ديگر فرانسوا ژره، رييس مرکز تحليل هاي استراتژيک در فرانسه، درخصوص روند پبشرفت برنامه هسته اي ايران مي گويد: "اين برنامه در يک سال اخير بسيار کند پيش رفته است. دولت تهران با عملياتي کردن تنها 100 سانتريفوژ مطمئناً از يک برنامه صنعتي [50000 سانتريفوژ] بسيار دور است و با اين وضعيت 5 سال زمان لازم است تا يک بمب ساخته شود. با مستقر کردن مهندسين و ناظرين بين المللي مي توان روند پبشرفت اين برنامه را کنترل نمود."
او همچنين درخصوص اعمال تحريم عليه دولت تهران اظهار داشت: "در ابتدا، کشورهاي بزرگ بايد با يکديگر به توافق برسند. به علاوه، مجازات هاي اقتصادي ممکن و عملي نخواهند بود، زيرا چين و روسيه اين گونه مجازات ها را اجرا نخواهد کرد و اين مسأله صرفاً موجب دوري و فاصله گرفتن هر چه بيشتر قدرت هاي بزرگ از يکديگر خواهد شد."
برنارد هورکاد، يکي از محققين مرکز ملي مطالعات و تحقيقات فرانسه نيز مي گويد: "آنها [مسؤولين ايراني] اکنون دانش لازم براي ساخت يک بمب اتمي را دارند. اگر آنها را به حال خود رها کنيم، دستيابي به بمب و نيروي نظامي اتمي بسيار ساده تر خواهد بود، ولي برعکس اگر ايران را در جوامع بين الملل وارد کنيم، مي توانيم بر کليه رفتار و اقدامات آن نظارت داشته باشيم. اکنون اينگونه به نظر مي رسد که ايران در سياره ديگري قرار دارد. هيچ راهي براي اعمال فشار نيست و تنها راه حل ممکن، به رسميت شناختن ايران به عنوان يک قدرت منطقه اي و دادن مسؤوليت هاي منطقه اي به آن است."
وي در پايان مي افزايد: "اکنون تنها امريکايي ها هستند که مي توانند اين بحران را فيصله دهند. از اين ديدگاه، فرانسه نيز مي تواند به عنوان واسطه اي بين تهران و واشنگتن عمل کند."
منبع: فرانس پرس، 23 اوت 2006
مترجم: علي جواهرفروش
No comments:
Post a Comment