سازش آمريکا و روسيه در برابر ايران
تحليل کريستين ساينس مانيتور از مصلحت انديشي دو قدرت - یکشنبه 7 مهر 1387 [2008.09.28]
هوارد لافرانچي
ظاهراً نگراني ها درباره تضعيف رابطه آمريکا و روسيه با توافق غافلگير کننده روز جمعه بر سر قطعنامه چهارم عليه ايران که تنها چند ساعت پيش از آن با بن بست روبرو شده بود، به کناري رانده شده است.
آمريکا و روسيه هفته ها بود که بدنبال تجاوز ماه اوت مسکو به گرجستان با يکديگر مشاجره مي کردند. اين کشمکش در هفته جاري نيز ادامه داشت تا اينکه رهبران دنيا براي گشايش مجمع عمومي ساليانه سازمان ملل در نيويورک گرد هم آمدند. اما شواهدي که از بازيگران ديگر نظير ايران و کره شمالي در واکنش به اختلاف اين دو قدرت به نمايش گذاشته شد، لزوم تمرکز واشنگتن و مسکو بر منافع مشترک را ايجاب مي کرد.
محتواي قطعنامه اي که به گفته ديپلمات هاي اروپائي احتمالاً روز جمعه به رأي گذاشته خواهد شد، کاملاً مشخص نيست. اما انتظار نمي رود اين قطعنامه که مي بايست حمايت مسکو را هم همراه داشته باشد، شامل هيچگونه تحريم جديدي شود. درعوض، تأکيدي بر الزام شوراي امنيت مبني بر پذيرش خواست جامعه بين المللي از سوي ايران در توقف غني سازي اورانيوم خواهد بود.
به اين ترتيب، اين قطعنامه در راستاي تلاش شوراي امنيت خواهد بود و اختلاف نظر اعضاء- خصوصاً ميان آمريکا و روسيه- همکاري درباره ساير موضوعات را تحت الشعاع قرار نمي دهد.
بااينکه اين دو قدرت به اين نتيجه رسيده اند که توقف همکاري ها به نفع هيچکدام از آنها نيست، اقدامات روسيه از توجه آن کشور به برخي يافته ها حکايت مي کند: اينکه دولت بوش احترامي براي آنها قائل نبوده، قسمت اعظم مشکلات آمريکا به عملکرد خودشان باز مي گرد، و اينکه عجله اي براي کمک کردن به آمريکا وجود ندارد.
نيکلاس گوسدوف استاد تصميمات امنيت ملي کالج نيروي دريائي آمريکا در نيوپورت، مي گويد: "روس ها مي گويند شما دولت رفتني آمريکا هستيد، هيچ لزومي نمي بينيم به شما لطف بيشتري بکنيم. اقدام آنها در نيويورک، دستاورد ديپلماتيک بزرگي براي دولت بوش بود."
کاندوليزا رايس وزيرخارجه آمريکا و سرگئي لاورف وزيرخارجه روسيه نيز چهارشنبه در حاشيه مجمع عمومي سازمان ملل با يکديگر ديدار کردند و در زمينه رويکرد مصلحت انديشانه به روابط ميان دو کشور به توافق رسيدند. به اين ترتيب، دو کشور مي بايست تلاش هاي ديپلماتيک خود را به پيشبرد موضوعات حائز اهميت ديگر- نظير ايران و کره شمالي- معطوف کنند.
اما مبادله سخنان "مؤدبانه" ميان دو کشور- تنها چند روز پس از آنکه دکتر رايس از آينده هولناک براي موقعيت بين المللي روسيه در صورت ادامه اتخاذ موضع آن کشور درباره گرجستان خبر داده بود- نمي تواند به ابراز اطمينان از بهبود روابط آن ها در آينده نزديک منجر شود.
اين موضوع خصوصاً پس از معلق شدن نشست قدرت ها نمود پيدا کرد. ابتدا آمريکا از نشست وزاري کشاورزي گروه جي-8 براي بررسي امنيت جهاني غذا کنار کشيد. سپس روسيه نشست وزاري خارجه شش قدرت بزرگ را که شامل آمريکا و روسيه نيز مي شود و براي توقف برنامه غني سازي اورانيوم تلاش مي کند، با وقفه روبرو کرد.
به اعتقاد کارشناسان روابط آمريکا و روسيه، روند روابط دو کشور مي بايست موجب نگراني مقامات واشنگتن شود.
چنتل دو يونگ اودرات، کارشناس روسيه و اروپاي مؤسسه صلح ايالات متحده در واشنگتن، مي گويد: "براي آمريکا مهم است که مراقب مسائل استراتژيک عمده باشد، زيرا اين مسائل با کمترين غفلتي مي توانند دچار مشکل شوند. جاي تعجب نيست اکنون کره شمالي و ايران مشغول انجام اين کارها هستند."
مقامات آمريکائي اصرار دارند نه رايس و نه دولت بوش مايل نيستند نگراني هاي عميق درباره رفتار روسيه با گرجستان و ساير کشورهاي همسايه بر ساير مسائيل فيمابين اثر بگذارد. به گفته دنيل فريد، دستيار روابط اروپاي وزارت خارجه ايالات متحده، درحاليکه اختلاف نظر ميان رايس و لاوروف در ديدار روز چهارشنبه "کاملاً بارز" بود، اما "گفتگوهاي سازنده اي" نيز درباره ساير موضوعات از جمله ايران و کره شمالي ميان آن دو صورت گرفت.
ممکن است گزارش مقامات اروپائي از سازش احتمالي درباره قطعنامه چهارم عليه ايران تصادفي نباشد. اين مقامات فهميده اند اختلافات آمريکا و روسيه بر ساير مسائل نيز تأثير بازدارنده دارد. اين مقامات اروپائي خصوصاً در مورد ايران نگراني فزاينده اي از به درازا کشيدن اقدامات لازم و ايجاد فرصت براي اسرائيل در حمله هوائي به تأسيسات هسته اي ايران دارند.
برنارد کوشنر وزيرخارجه فرانسه نيز وقتي به خبرنگاران گفت: "اوضاع در ايران به حدي جدي است که ما نمي توانيم کار را متوقف کنيم"، بر همين موضوع صحه گذاشت. او پيش بيني کرد نشست اعضاي گروه شش شامل – پنج عضو دائم شوراي امنيت بعلاوه آلمان- که مسأله ايران را در دست بررسي دارد، "به زودي" در سطح پائينتري برگزار شود.
البته همه کشورها از انتخاب رويکرد مصلحت انديشانه آمريکا به روابط با روسيه که تصويري از منافع کلي تر بر سر نگراني هاي منطقه اي را به نمايش مي گذارد، خوشحال نخواهند شد. خصوصاً متحدان آمريکا در آسياي شرقي و ميانه ممکن است نرمش واشنگتن در قبال مسکو را به چشم عقب نشستن آمريکا از موضع خود در پشتيباني از آنها نگاه کنند.
با همه اين اوصاف، اظهارات هر دو کشور درباره منافع مشترک و نيز قطعنامه غافلگير کننده چهارم برعليه ايران، از مداخله افراد معقول تر هر دو طرف براي همکاري بر روي واقعيت هاي جديد در روابط دو کشور خبر مي دهد.
خانم اودرات مي گويد: "ما نمي توانيم خيلي فاصله ايجاد کنيم، زيرا در مورد برخي مسائل نظير اشاعه تسليحات هسته اي، امنيت انرژي و حتي تغييرات آب و هوائي، به روسيه احتياج داريم."
منبع: کريستين ساينس مانيتور- 27 سپتامبر -2008
تحليل کريستين ساينس مانيتور از مصلحت انديشي دو قدرت - یکشنبه 7 مهر 1387 [2008.09.28]
هوارد لافرانچي
ظاهراً نگراني ها درباره تضعيف رابطه آمريکا و روسيه با توافق غافلگير کننده روز جمعه بر سر قطعنامه چهارم عليه ايران که تنها چند ساعت پيش از آن با بن بست روبرو شده بود، به کناري رانده شده است.
آمريکا و روسيه هفته ها بود که بدنبال تجاوز ماه اوت مسکو به گرجستان با يکديگر مشاجره مي کردند. اين کشمکش در هفته جاري نيز ادامه داشت تا اينکه رهبران دنيا براي گشايش مجمع عمومي ساليانه سازمان ملل در نيويورک گرد هم آمدند. اما شواهدي که از بازيگران ديگر نظير ايران و کره شمالي در واکنش به اختلاف اين دو قدرت به نمايش گذاشته شد، لزوم تمرکز واشنگتن و مسکو بر منافع مشترک را ايجاب مي کرد.
محتواي قطعنامه اي که به گفته ديپلمات هاي اروپائي احتمالاً روز جمعه به رأي گذاشته خواهد شد، کاملاً مشخص نيست. اما انتظار نمي رود اين قطعنامه که مي بايست حمايت مسکو را هم همراه داشته باشد، شامل هيچگونه تحريم جديدي شود. درعوض، تأکيدي بر الزام شوراي امنيت مبني بر پذيرش خواست جامعه بين المللي از سوي ايران در توقف غني سازي اورانيوم خواهد بود.
به اين ترتيب، اين قطعنامه در راستاي تلاش شوراي امنيت خواهد بود و اختلاف نظر اعضاء- خصوصاً ميان آمريکا و روسيه- همکاري درباره ساير موضوعات را تحت الشعاع قرار نمي دهد.
بااينکه اين دو قدرت به اين نتيجه رسيده اند که توقف همکاري ها به نفع هيچکدام از آنها نيست، اقدامات روسيه از توجه آن کشور به برخي يافته ها حکايت مي کند: اينکه دولت بوش احترامي براي آنها قائل نبوده، قسمت اعظم مشکلات آمريکا به عملکرد خودشان باز مي گرد، و اينکه عجله اي براي کمک کردن به آمريکا وجود ندارد.
نيکلاس گوسدوف استاد تصميمات امنيت ملي کالج نيروي دريائي آمريکا در نيوپورت، مي گويد: "روس ها مي گويند شما دولت رفتني آمريکا هستيد، هيچ لزومي نمي بينيم به شما لطف بيشتري بکنيم. اقدام آنها در نيويورک، دستاورد ديپلماتيک بزرگي براي دولت بوش بود."
کاندوليزا رايس وزيرخارجه آمريکا و سرگئي لاورف وزيرخارجه روسيه نيز چهارشنبه در حاشيه مجمع عمومي سازمان ملل با يکديگر ديدار کردند و در زمينه رويکرد مصلحت انديشانه به روابط ميان دو کشور به توافق رسيدند. به اين ترتيب، دو کشور مي بايست تلاش هاي ديپلماتيک خود را به پيشبرد موضوعات حائز اهميت ديگر- نظير ايران و کره شمالي- معطوف کنند.
اما مبادله سخنان "مؤدبانه" ميان دو کشور- تنها چند روز پس از آنکه دکتر رايس از آينده هولناک براي موقعيت بين المللي روسيه در صورت ادامه اتخاذ موضع آن کشور درباره گرجستان خبر داده بود- نمي تواند به ابراز اطمينان از بهبود روابط آن ها در آينده نزديک منجر شود.
اين موضوع خصوصاً پس از معلق شدن نشست قدرت ها نمود پيدا کرد. ابتدا آمريکا از نشست وزاري کشاورزي گروه جي-8 براي بررسي امنيت جهاني غذا کنار کشيد. سپس روسيه نشست وزاري خارجه شش قدرت بزرگ را که شامل آمريکا و روسيه نيز مي شود و براي توقف برنامه غني سازي اورانيوم تلاش مي کند، با وقفه روبرو کرد.
به اعتقاد کارشناسان روابط آمريکا و روسيه، روند روابط دو کشور مي بايست موجب نگراني مقامات واشنگتن شود.
چنتل دو يونگ اودرات، کارشناس روسيه و اروپاي مؤسسه صلح ايالات متحده در واشنگتن، مي گويد: "براي آمريکا مهم است که مراقب مسائل استراتژيک عمده باشد، زيرا اين مسائل با کمترين غفلتي مي توانند دچار مشکل شوند. جاي تعجب نيست اکنون کره شمالي و ايران مشغول انجام اين کارها هستند."
مقامات آمريکائي اصرار دارند نه رايس و نه دولت بوش مايل نيستند نگراني هاي عميق درباره رفتار روسيه با گرجستان و ساير کشورهاي همسايه بر ساير مسائيل فيمابين اثر بگذارد. به گفته دنيل فريد، دستيار روابط اروپاي وزارت خارجه ايالات متحده، درحاليکه اختلاف نظر ميان رايس و لاوروف در ديدار روز چهارشنبه "کاملاً بارز" بود، اما "گفتگوهاي سازنده اي" نيز درباره ساير موضوعات از جمله ايران و کره شمالي ميان آن دو صورت گرفت.
ممکن است گزارش مقامات اروپائي از سازش احتمالي درباره قطعنامه چهارم عليه ايران تصادفي نباشد. اين مقامات فهميده اند اختلافات آمريکا و روسيه بر ساير مسائل نيز تأثير بازدارنده دارد. اين مقامات اروپائي خصوصاً در مورد ايران نگراني فزاينده اي از به درازا کشيدن اقدامات لازم و ايجاد فرصت براي اسرائيل در حمله هوائي به تأسيسات هسته اي ايران دارند.
برنارد کوشنر وزيرخارجه فرانسه نيز وقتي به خبرنگاران گفت: "اوضاع در ايران به حدي جدي است که ما نمي توانيم کار را متوقف کنيم"، بر همين موضوع صحه گذاشت. او پيش بيني کرد نشست اعضاي گروه شش شامل – پنج عضو دائم شوراي امنيت بعلاوه آلمان- که مسأله ايران را در دست بررسي دارد، "به زودي" در سطح پائينتري برگزار شود.
البته همه کشورها از انتخاب رويکرد مصلحت انديشانه آمريکا به روابط با روسيه که تصويري از منافع کلي تر بر سر نگراني هاي منطقه اي را به نمايش مي گذارد، خوشحال نخواهند شد. خصوصاً متحدان آمريکا در آسياي شرقي و ميانه ممکن است نرمش واشنگتن در قبال مسکو را به چشم عقب نشستن آمريکا از موضع خود در پشتيباني از آنها نگاه کنند.
با همه اين اوصاف، اظهارات هر دو کشور درباره منافع مشترک و نيز قطعنامه غافلگير کننده چهارم برعليه ايران، از مداخله افراد معقول تر هر دو طرف براي همکاري بر روي واقعيت هاي جديد در روابط دو کشور خبر مي دهد.
خانم اودرات مي گويد: "ما نمي توانيم خيلي فاصله ايجاد کنيم، زيرا در مورد برخي مسائل نظير اشاعه تسليحات هسته اي، امنيت انرژي و حتي تغييرات آب و هوائي، به روسيه احتياج داريم."
منبع: کريستين ساينس مانيتور- 27 سپتامبر -2008
No comments:
Post a Comment